Amerikaanse Onafhankelijkheidsstrijd

Amerikaanse Onafhankelijkheidsstrijd

 

De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog (of Amerikaanse Revolutie) (1775-1783) was de oorlog tussen Groot-Brittannië en de koloniën die later de Verenigde Staten zouden worden. De oorlog resulteerde in de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten en speelde dan ook een zeer belangrijke rol in de geschiedenis van de Verenigde Staten van Amerika.

Voor het begin van de oorlog waren de verschillen tussen de diverse koloniën, met name in economisch opzicht, erg groot. Het Noorden was een gebied met handelaren en kleine boeren, terwijl de economie van het Zuiden bepaald werd door van slavernij afhankelijke tabaks-, rijst- en katoenplantages. Door de gezamenlijke Franse vijand in Canada trok men aanvankelijk nog gelijk op en dat leidde in 1763 tot de verovering van Canada na de zogenaamde Franse en Indiaanse oorlog. De strijd kostte het moederland echter zeer veel geld en om de kas weer te spekken werden er steeds zwaardere belastingen op de koloniën gelegd. Groot-Brittannië probeerde ook de verwerking van grondstoffen in de koloniën te verhinderen.

In de groei van de revolutionaire geest onder gewone Amerikanen speelden polemische schrijvers als Thomas Paine en Patrick Henry een grote rol. Common Sense van Paine dat de monarchie zelf aanviel was populair. Alleen al in 1776 verschenen er 25 edities van en er werden meer kopieën van verkocht dan van gelijk welk gedrukt document uit de koloniale geschiedenis van Amerika. Paine schreef in een taal en stijl die voor iedereen toegankelijk was en vermeed het wettelijke en logische jargon van andere pamfletten uit die tijd. Hij maakte ook gebruik van Bijbelse metaforen en gewone taal die de lezers vanuit hun calvinistische achtergrond sterk aanspraken. In het pamflet viel Paine de Britse monarch aan en noemde hem “a royal brute” (een koninklijke bruut). Hij spoorde de Amerikanen aan om op te komen voor hun vrijheid. Duizenden lazen en luisterden naar Common Sense en werden erdoor geradicaliseerd. Mede door dit pamflet van Thomas Paine en andere gelijkaardige geschriften vormden de kolonisten zich stilaan een eigen politieke ideologie, deels afgeleid van Engelse politieke ideeën, deels ontleend aan de theorieën van de Verlichting en deels op basis van eigen ervaringen.

 

Het verzet tegen de monarchie nam een symbolische start met de Boston Tea Party (1773) en mondde uit in een onafhankelijkheidsoorlog. Op 19 april 1775 kwam het tot een treffen met de Slagen van Lexington en Concord. Op 2 juli 1776 werd door de Amerikaanse patriotten de onafhankelijkheid uitgeroepen. Op 4 juli werd de door Thomas Jefferson geschreven Amerikaanse Onafhankelijkheids-verklaring aanvaard. De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog zou duren tot 1783; op 19 april 1783 erkenden de Britten hun verlies bij de Vrede van Versailles en trokken zich terug uit de Verenigde Staten; de Amerikaanse republiek was een feit.

Het eerste land dat de VS erkende was Marokko in 1777. De Sultan kondigde aan dat de Amerikanen alle havens van Marokko mochten gebruiken.

De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden was, na Frankrijk, het derde land dat de ’Verenigde Staten van Amerika’ erkende (1782), hoewel enkele gewesten al eerder tot erkenning over waren gegaan. Het gewest Friesland was het eerste gewest dat de V.S. erkende, nog eerder dan Frankrijk. Dat de dertien zo verschillende koloniën meteen een eenheid zouden gaan vormen, bleek een utopie. Het enige gezamenlijke waren in feite de Articles of Confederation, een soort grondwet die echter met name het onafhankelijke karakter van de koloniën bevestigde. Verder was er eigenlijk maar één gezamenlijk orgaan, het Continental Congress, dat echter maar een paar keer per jaar bijeenkwam. Deze losse verbintenis van staten ging gebukt onder grote oorlogsschulden, een teruglopende handel en een ontbrekend centraal gezag. De zogenaamde Federalisten pleitten voor een sterker gezag en een betere grondwet.

In 1787 werd er inderdaad een nieuwe Grondwet aanvaard, een moeizaam proces dat pas afgerond werd toen er een zogenaamde Bill of Rights aan de grondwet werd toegevoegd. De “Bill of Rights” bestond uit tien artikelen die de menselijke grondrechten bevatten. Door de aanvaarding van de nieuwe grondwet gingen de dertien koloniën als een Unie van Verenigde Staten verder en in 1789 werd George Washington de eerste president.

Bron: Wikipedia

 

 

Meer over de Amerikaanse Revolutie op deze site:

Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring (Thomas Jefferson, 4 juli 1776)

The Articles of the Confederation (1781)

Vices of the Political System of the United States door James Madison (1787)

Grondwet van de Verenigde Staten (14 mei 1787)

Federalist Papers door Alexander Hamilton, James Madison en John Jay (1787-88)

Bill of Rights (Eerste Amerikaanse Congres, 15 december 1791)

The Rights of Man (I) door Thomas Paine (1791)

 

 

naar boven |